bewapenen - Werkwoord
1. (ov) iets of iemand van wapens voorzien
♢ De opstandelingen werden door het buurland bewapend.
♢ Door de dreiging werden de forten weer bewapend.
2. (refl) zich ~: wapens uit hun opslag halen en gaan dragen
♢ De politie bewapende zich met zwaarder materieel om aan de bendeoorlog een einde te kunnen maken.
♢ Door de internationale spanningen gingen de verschillende landen zich weer bewapenen.
Woordherkomst
Afgeleid van wapen met het voorvoegsel be- of afgeleid van wapenen met het voorvoegsel be-
Gepubliceerd op 10-11-2017
bewapenen
betekenis & definitie