bevruchting

betekenis & definitie

bevruchting - Zelfstandignaamwoord
1. (biologie) conceptie fertilisatie inseminatie, Samensmelten van zaadcel en eicel.
♢ Bevruchting is bij geslachtelijke voortplanting het proces van de samensmelting van twee haploïde gameten, zoals een zaadcel en een eicel, dat leidt tot samensmelting van de mannelijke en de vrouwelijke kern (karyogamie) en tot de vorming van een diploïde zygote en eventueel uiteindelijk de ontwikkeling van een embryo.

Woordherkomst
Naamwoord van handeling van bevruchten met het achtervoegsel -ing

Verwante begrippen
fertilisatie, ontvangenis