bèta-lactam-antibioticum

betekenis & definitie

bèta-lactam-antibioticum - Zelfstandignaamwoord
1. (scheikunde), (medisch) een stof behorende tot een groep antimicrobiële middelen die de productie van celwandcomponenten remmen of stoppen en een β-lactamgroep bevatten
♢ Penicilline is verreweg het bekendste bèta-lactam-antibioticum.

Woordherkomst
samenstelling van bèta-lactam en antibioticum

Synoniemen
β-lactam-antibioticum