bergkam

betekenis & definitie

bergkam - Zelfstandignaamwoord
1. aaneengesloten reeks van hoogste punten van een berg die zich herkenbaar boven de omgeving aftekent en waarbij de tussenliggende hoogteverschillen relatief klein zijn
♢ Minutieus beschrijft Bosc in zijn debuut, dat bekroond is met de Grand Prix du Roman de l’Académie française, de zoektocht naar het verdwenen vliegtuig. Het blijkt frontaal tegen een bergkam gevlogen te zijn.
♢ De aanvliegroute naar Rothera voert ons langs gletsjers, uitgestrekte ijsvlakten en bevroren bergen. Dan, tegen een kleine bergkam aangekropen, zie ik de Britse basis liggen.

Woordherkomst
samenstelling van berg en kam

Antoniemen
dal, vallei

Verwante begrippen
bergtop, zadelpunt, bergketen, rug