bemoeizuchtig - Bijvoeglijk naamwoord
1. (psychologie) tot vervelens toe geneigd zich te bemoeien met andermans zaken
♢ Een bemoeizuchtig persoon.
Woordherkomst
Afgeleid van bemoeizucht met het achtervoegsel -ig
Verwante begrippen
bemoeizucht, indringer, indringster, bemoeiziek
Gepubliceerd op 10-11-2017
bemoeizuchtig
betekenis & definitie
