aanliggen

betekenis & definitie

aanliggen - Werkwoord
1. (inerg) ~ aan: op Romeinse wijze deelnemen aan een banket, gelegen op een sofa
♢ Hij had een aantal malen aan het keizerlijk hof aangelegen aan het banket.
2. ergatief ~ tegen: in onmiddellijke aanraking gelegen zijn
♢ Hij vergeleek onder meer aapjes die als baby dicht tegen hun moeder aanlagen om te drinken met aapjes die een surrogaatmoeder hadden.

Woordherkomst
samenstelling van aan(voorzetsel) en liggen(werkwoord)