(Lat. van quinta = vijfde, en essentia). De Pythagoraeërs beschouwden als zoodanig den aether als vijfde en meest voortreffelijk element naast aarde, water, vuur en lucht.
Later evenwel werd het woord gebezigd in den meer algemeenen zin van werkzaamste bestanddeel, dat het meest bijdraagt tot het kenmerkend wezen van iets.