De leer dat de wereld vervat is in God. Deze doordringt het heelal, maar zonder daarin geheel op te gaan of zich ermede te vereenzelvigen.
In dien trant leerden een Plotinus en Malebranche, terwijl in den nieuweren tijd vooral Krause (1781 — 1832) in die voorstelling theïsme en pantheïsme samen zocht te vereenigen. God omsluit de wereld; Hij is zoowel in als buiten haar, strekt zich uit tot buiten hare grenzen. Niet God is de wereld, noch de wereld God, noch God afgezonderd staande van de wereld, maar de wereld is in God, zij maakt deel uit van God.
