De Kantiaansche kenleer, die zoowel het dogmatisme als het skepticisme verwerpt, het menschelijk weten vastknoopt aan bepaalde denkkategorieën, en een phaenomenalistische kennis stelt tegenover het noumenale, dat betrekking heeft op het onkenbaar ,,Ding an sich”. Als zuiver kenleerig van aard, vraagt het kriticisme naar aard, wezen en voorwaarden onzer kennis, en zoekt het den omvang en de grenzen van ons kenvermogen vast te stellen, terwijl daarbij de wijze van psychologisch ontstaan op den achtergrond treedt.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
