(Lat. van in, en ludere = met iets spelen, overdr. iemand misleiden). Zinsbedrog door verkeerde interpretatie van het waargenomene, in de hand gewerkt door affecten als vrees, hoop of verwachting.
Het begrip is evenwel ook uitgebreid over niet-zintuigelijk gebied; zoo b.v. waar de verschijningsvormen der dingen worden gehouden voor het wezen zelf dier dingen; of op ethisch gebied, waar door de pessimisten de levenswaarden worden afgeschilderd als reine illusies zonder innerlijke beteekenis. In het dagelijksch leven verstaat men onder illusie gewoonlijk het zich voorspiegelen van een onbereikbaar iets; of ook het aan iets een onverdiende en overdreven waarde toekennen.
