hypochondrie

betekenis & definitie

(Gr. , onder, en (rib) kraakbeen; v.d. onderlijf). Een toestand van ziekelijke aandachtswijding aan eigen physiek welvaren en bezorgdheid over zijn gezondheidstoestand, met daarbij behoorende wijze van gedrag en een overmatig zich ziek voelen, zonder dat daarvoor een daaraan evenredige grond bestaat.