(Gr. , vreugde). Naam, gegeven aan de leer van Aristippus en zijn Cyrenaïsche school, in welke het geluk eenzijdig gezocht wordt in den persoonlijken zinnelijken lust, hetgeen noodwendig voert tot een ethisch materialisme, dat lustgevoelens van hooger orde achterstelt bij lichamelijk zingenot.
In geen geval dus mag met dit hedonisme verward worden het Epicurisme, dat de hoogste waarde juist toekende aan de niet-zinnelijke genietingen.
