Leer van tweevoudigheid, in tegenstelling van monisme. Zoo b.v. waar, als bij Cartesius, stof en kracht of lichaam en ziel nevens elkander gesteld worden als twee onderling volkomen verschillende en onvergelijkbare beginselen, ook al kunnen zij wellicht zekere werking op elkander oefenen.
Theologisch heerscht er een dualisme, waar als tegenover elkander staande een goed en een kwaad beginsel, een God en een duivel worden aangenomen, zooals zulks b.v. het geval is in den Perzischen godsdienst.
