concatenatie

betekenis & definitie

(Lat. van catena = keten). Het samengeketend zijn van een reeks van zenuwelementen ter vorming van een doorloopende geleidbaan, langs welke zenuwindrukken kunnen worden voortgeplant, ook zonder aaneengesloten zenuwdraad; gelijk wij dat b.v. vinden bij de dendrieten of boomvormig vertakte uiteinden van de zenuwcellen (neuronen of neurocyten) der hersenschors, die een onderlinge contiguïteit vertoonen.