Humanisten

betekenis & definitie

Toen door de Renaissance de belangstelling voor de Ouden (Grieken en Romeinen) weer was opgewekt, ontstond er ook onder de opvoedkundigen een nieuwe richting: men wilde de oude talen tot grondslag nemen voor een algemeen menselijke (= humane) ontwikkeling; zij achtten zulk een grondslag van kennis noodzakelijk zowel voor ieder, die op algemeene ontwikkeling aanspraak wilde maken, als voor hen, die zich meer in het bijzonder op een of ander vak der wetenschap wenschten toe te leggen. Die algemene vakken van de kennis der Ouden (klassieken) noemde men de humaniora, en wel: spraakkunst, redekunst, dichtkunst, Grieksch en Latijn.