Een hazard-spel door Chineezen in Suriname ingevoerd en meerendeels door Chineezen gespeeld. Het spel is te vergelijken met een loterij van 36 nummers, die de namen dragen van voorwerpen, dieren en menschen, b.v. doodkist, tijger, pastoor, enz.
De Chineesche bankhouder bepaalt telkens welk nummer winnen zal en hangt in zijn woning dat nummer voor iedereen onzichtbaar op. Zijne collecteurs gaan uit om genummerde kaarten te verkoopen en nadat zij, teruggekomen, het bedrag van den verkoop afgedragen hebben, wordt het winnend nummer zichtbaar gemaakt.Zij die kaarten met ditzelfde nummer gekocht hebben ontvangen 30 maal den prijs, verminderd met 5% voor den bankhouder en zijne collecteurs.
Het spel is vroeger zeer in zwang geweest, niet alleen onder de lagere volksklassen, maar ook onder den middenstand; allerlei onbehoorlijks dat er uit voortsproot, was oorzaak dat de politie het spel verbood. In zijn bloeitijd hoorde men op straat in het Neger-Engelsch het winnende nummer omroepen met den dieren- of voorwerp-naam waarvan boven sprake was; en deze namen kon men volledig aflezen van een lijst, die als legenda naast een afbeelding van een fantastische menschenfiguur gedrukt was, waarop de 36 nummers, verspreid over het lichaam, gesteld waren; deze figuur rustte op twee door een as verbonden raderen, had een lans in zijn rechteren een hoepel in zijn opgeheven linkerhand.
