is een woord met velerlei betekenis. Onder Kerkvaders hebben wij ernaar verwezen en daar werd dan bedoeld de kerkelijke traditie, de kerkelijke overlevering, die door het Concilie van Trente onder zekere voorwaarden uitdrukkelijk als bron van geloof is gequalificeerd, waartegenover de Protestanten een andere mening stellen.
In ruimeren zin is traditie het mondeling overgeleverde, het niet geschrevene, waarbij twijfel aan de juistheid wordt toegelaten.In een anderen zin weer betekent traditie de goede, oude gewoonte, de van vader op kind overgeleverde wijsheid, die vaak wordt gewraakt als ouderwets, verouderd, dwaas, maar waarin men toch ook veel werkelijke wijsheid vindt. Oude zaken, oude families houden vaak aan ongewone tradities vast, die bij nader inzien dikwijls soliede, voorzichtig en dus juist blijken te zijn.
