is de naam, die in het oude Egypte gegeven werd aan een soort waterlelies (familie der Nymphaeaceeën). Zij waren gewijd aan Isis en aan Osiris en speelden een belangrijke rol in den godsdienst der Egyptenaren.
Haar afbeelding is op tal van Egyptische monumenten te vinden en de vorm van het kapiteel der zuilen in de tempels herinnert aan de lotosbloem in knop. De bloemen zijn groot en wit, lichtrood of blauw van kleur.In Voor-Indië komt ook een groep dezer plantenfamilie voor, die eveneens een rol in den godsdienst, namelijk in dien der Boeddhisten, speelt. De Boeddha-figuur wordt veelal afgebeeld zittende op een lotos-bloem, welke, naar deze beelden te oordelen, zeer veel op onze waterlelie gelijkt.
Ook in de Griekse mythologie wordt de Lotos genoemd. Volgens de mythe groeide in Lybië een boom met voedzame, heerlijk smakende vruchten, de Lotosbloem genoemd. In de Odyssee wordt verteld, hoe Odysseus op zijn omzwervingen in dit land terecht kwam en de bewoners, de z.g. lotophagen (lotos-eters), hem vriendelijk ontvingen. De reismakkers van Odysseus geraakten echter door het eten van de zoete vruchten de herinnering aan hun vaderland totaal kwijt en het kostte Odysseus heel wat moeite, hen weer mee te krijgen.
