Dit is een tweejarige cultuurplant, behorende tot de familie der schermbloemigen, met een kantigen, geribden, vertakten stengel en dubbel geveerde bladeren met vierdelige blaadjes. De plant draagt witte, soms ook licht rode bloemen, waaruit zich splitvruchten ontwikkelen, die, wanneer ze rijp geworden zijn, in twee sikkelvormige helften uiteenvallen.
Als je zo’n 4—6 m.M. lange en 1.2—1.3 m.M. breede helft bekijkt, dan zie je, dat zij in de lengte is voorzien van vijf scherp uitkomende ribben. Deze ribben beschermen oliehoudende gangen en de vluchtige olie geeft het zaad den scherpen, kruidigen smaak, waaraan het zijn waarde ontleent.
De plant is in het wild een goede bekende op onze graslanden en langs wegen en dijken; de gekweekte karwij is krachtiger ontwikkeld dan de wilde. De kruidige zaadkorrels hebben reeds van oude tijden af als specerij dienst gedaan en worden ook nu nog gebruikt bij de bereiding van gebak, kaas, worst en likeuren.
De korrels hebben echter ook geneeskrachtige eigenschappen, zij worden in verschillende medicijnen gebruikt, vooral in de veeartsenijkunde.Nederland brengt de olierijkste korrels aan de markt; deze kwaliteit bevat 6% olie, mindere kwaliteiten soms 3.5%. Karwij is ook een goede voederplant. Zij werkt gunstig op de functies van het darmkanaal en bevordert de melkafscheiding bij vee. Zij groeit het liefst op zeer vette, vruchtbare kleigronden en vraagt een sterke bemesting. Ze wordt einde Maart of begin April gezaaid en einde Juni of begin Juli geoogst. De grond brengt meest 1400 tot 2000 K.G. karwij per H.A. op.
