Georg Wilhelm Friedrich Hegel, een Duits wijsgeer, leefde van 1770 tot 1831. In Stuttgart geboren, studeerde hij te Tübingen, werd in 1793 huisonderwijzer te . Bern en. verhuisde in 1800 naar Jena, waar zijn eerste philosophische geschriften werden uitgegeven.
Toen na den slag bij Jena de Fransen de stad bezetten en de universiteit haar betekenis verloor, ging hij eerst naar Neurenberg; hij werd in 1816 professor te Heidelberg en vestigde zich tenslotte (in 1818) te Berlijn als hoogleraar in de wijsbegeerte. Hier was hij weldra het middelpunt van een groten kring van studenten en bewonderaars. Terwijl hij een nieuwe uitgave van zijn geschriften verzorgde, werd hij slachtoffer van de cholera en stierf, 61 jaar oud.
Hegels wijsbegeerte is van groten invloed geweest zowel op de wetenschap als op de kunst. Ook in ons land heeft zij veel waardering gevonden. Prof. Bolland te Leiden was hier een bezield en scherpzinnig voorvechter van de Hegeliaanse stellingen.
Hegel is de vader van de leer van den drievoudigen verschijningsvorm van de zuivere rede, die zich volgens taalkundige wetten ontwikkelt als thesis — antithesis — synthesis, d.w.z. stelling — tegenstelling — samenvoeging tot een eenheid van hogere orde.
Voor velen volgt uit deze wijsbegeerte de dikwijls aangehaalde stelling, dat in een strijdvraag slechts diegene beslissen kan, die boven de strijdende partijen staat.
