(of Celibaat) wil zeggen ongehuwde staat, in het bizonder van geestelijken en kloosterlingen in de R. K. kerk.
Zoals je weet, hebben deze zich door een gelofte verplicht, ongehuwd te blijven. In de oudste Christelijke kerk bestond het celibaat niet.
Bij het Concilie van Nicea in 325 werd reeds door de R. K. kerk een eerste poging gedaan, om het celibaat in te voeren, daar men vreesde, dat de huiselijke beslommeringen de priesters zouden hinderen in het vervullen van hun hoge roeping.
Doch eerst in het z.g. Edikt van 1074 werd door paus Gregorius VII het celibaat verplicht gesteld voor alle geestelijken en kloosterlingen.
Dit huwelijksverbod wordt gegrond op de bijbelteksten Matth. 19 : 12 en 29 en I Korinthe 7 : 32 en 38. . In de Grieks-Katholieke kerk geldt het huwelijksverbod alleen voor de hogere geestelijken. Ook in de door Boeddha verkondigde leer is voor de kloosterlingen, zowel mannen als vrouwen, het celibaat streng doorgevoerd.
