Evenals het woordje bi of bis, waarvan we reeds ’t een en ander hebben verteld, is ook het woord co een voorvoegsel, dat voor verschillende woorden wordt geplaatst. Het betekent: samen.
Zo wil b.v. co-operatie zeggen; samenwerking, co-educatie (of eigenlijk coëducatie) betekent samen-opvoeding of gemeenschappelijke opvoeding.Wie worden er nu gemeenschappelijk opgevoed? Wel, wanneer men van coëducatie spreekt — en vooral in de laatste vijftig jaar is over dit onderwerp in ons land en in het buitenland, veel gesproken en geschreven — dan bedoelt men hiermee een stelsel, volgens hetwelk jongens en meisjes gemeenschappelijk worden opgevoed.
In Noord-Amerika is dit algemeen het geval: daar zitten tot hun 19e jaar jongens en meisjes samen op school en worden op gelijke wijze behandeld.
Vroeger was van coëducatie in ons land geen sprake: de jongens gingen studeren of een handwerk leren; de meisjes hadden aparte scholen, waar ze les kregen in de gewone lagere schoolvakken en in handwerken en later gingen ze soms nog naar een meisjesschool of kostschool, om haar opvoeding te voltooien met muziek, fraaie handwerken, Frans en lessen in goede manieren. De opvoeding van jongens en meisjes was toen totaal verschillend.
Nu is in ons land de coëducatie in zoverre doorgevoerd, dat de lesrooster op de lagere scholen voor jongens en meisjes gelijk is, al zijn er soms in de hogere leerjaren nog aparte meisjesklassen. Ook de meeste H.B.-scholen en Gymnasia zijn voor jongens en meisjes toegankelijk: weer een voorbeeld van coëducatie.
In de laatste jaren komt men weer enigszins van dit stelsel terug, omdat men gemerkt heeft, dat de verstandelijke ontwikkeling van jongens en meisjes zich dikwijls in verschillende richting beweegt. Er gaan nu weer stemmen op, om aparte lesroosters voor beide geslachten te doen instellen.
