is een verbond tot onderlinge samenwerking tussen landen of tussen verschillende politieke partijen. In de politieke geschiedenis van ons vaderland van de laatste 40 jaar heeft het woord een grote rol gespeeld, daar wij een coalitie van zelfstandige politieke partijen, die samen in de volksvertegenwoordiging de meerderheid hadden, hebben gekend.
Zij hebben zelfs herhaaldelijk samen een zogenaamd coalitieministerie gevormd; een kabinet dus, dat opkwam voor de beginselen, welke bij ieder van die partijen werden gevonden.Overal waar het parlementaire stelsel wordt gehuldigd, vindt men tegenwoordig de coalitie-neigingen, die alleen bij de oorspronkelijke Engelse opvatting van de parlementaire regering — twee partijen: de conservatieven tegenover de liberalen — niet werden gevonden. Engeland heeft trouwens tegenwoordig ook min of meer een coalitie-cabinet, zodat eigenlijk Noord-Amerika het enige land van betekenis is, dat nog geen partijen-coalitie kent.
Ook in de buitenlandse politiek speelt het coalitie-begrip een grote rol.
Denk maar eens aan de coalitie-oorlogen tijdens en na de Franse revolutie.
Dit waren de oorlogen, die de verschillende, onderling verbonden landen van Europa tegen het Frankrijk van de Revolutie en later tegen het Frankrijk van Napoleon voerden.
In al deze oorlogen was Engeland één van de deelnemers van de coalitie, maar de overige landen wisselden vaak. Zo hebben o.a. Pruisen, Oostenrijk, Spanje, Zweden en Nederland één of meer keren aan de coalitie-oorlogen deelgenomen.
