Hiermee wordt gewoonlijk hetzelfde bedoeld als met engeltjes. Het woord cherubijn is afkomstig van cherub.
Cherubs of cherubim, zoals de Hebreeuwse meervoudsvorm luidt, waren bij de oude Israëlieten de verbeeldingen van symbolische, bovenaardse wezens, de bewakers van het heiligdom b.v. (zie: Ark). Later werd het woord ook gebruikt voor engel.
Ken je ook niet het liefelijke gedichtje, dat Vondel maakte na den dood van zijn zoontje? Het begint:Konstantijntje, ’t saligh kijntje Cherubijntje van om hoogh, d’Ydelheden hier beneden, Uytlacht met een lodderoogh.