In vroeger tijden had men in den oorlog de vreselijke gewoonte, een stad, die vaak na langdurigen, heldhaftigen tegenstand van de burgers veroverd was, te plunderen, uit te moorden en in brand te steken. Je weet, hoe in den 80-jarigen Oorlog de steden Zutphen, Naarden en Haarlem deze gruweldaden ondergingen en hoe Alkmaar en Leiden er ternauwernood aan ontsnapt zijn.
Soms echter stonden de belegeraars den burgers toe, de plundering tegen een grote som af te kopen, veelal niet uit menslievendheid, maar eenvoudig om zich te verrijken. Deze koopsom noemde men brandschatting.
Eerst na de Franse revolutie raakte de willekeurige brandschatting in onbruik.
