Een plechtiger woord voor arend, en vooral gebruikt in de wapenkunde of heraldiek.
In wapenschilden en op standaarden is de adelaar van ouds het zinnebeeld van kracht, fierheid en moed. De Perzen, ten tijde van Cyrus, hadden in hun oorlogsvaandels een gouden adelaar; bij de Romeinen was de adelaar het zinnebeeld van den oppergod Jupitcr, tevens symbool van den Romeinsen staat. Later werd het adelaarsbeeld, eerst van hout, later van zilver, met uitgespreide vleugels en met de klauwen gouden bliksemstralen omklemd houdende, op lange lansen geplaatst en voor de troepen uitgedragen. Het verlies van dit krijgsteken gold als een grote schande. Dit gebruik werd door Napoleon overgenomen.
In de wapenkunde kent men o.a. den Pruisischen adelaar (zwart met gouden bek en poten, op het hoofd een gouden koningskroon) en den dubbelen adelaar, die twee koppen heeft, welke ieder een verschillenden kant uitkijken. Behalve in oude Duitse wapens komt de adelaar o.a. voor in het Oostenrijkse wapen; tot vóór de revolutie in het Russische en ook in het wapen van de Verenigde Staten en van Mexico. Alle adelaars, die in wapens van verschillende landen der wereld voorkomen, dragen allemaal een verschillend karakter.
Bijv. het wapen van Elzas-Lotharingen: den fieren Duitsen Rijksadelaar met gouden kroon, die op de borst een schild draagt, waarop drie verschillende landen zijn aangeduid: de gouden dwarsbalk met zes gouden kronen voor Opper-Elzas; de zilveren dwarsbalk met kantwerk voor BenedenElzas en de hele rechtse helft met drie kleine zilveren adelaartjes op roden balk voor Lotharingen, — en het wapen van de V.S.: een veel gemoedelijker uitziende adelaar, die een lauriertak en een bundel van drie zilveren pijlen vasthouden; de woorden: „E pluribus unum” betekenen: „één (opgebouwd) uit velen”. Het wapen van de stad Groningen, voorstellende een dubbelen adelaar van zwart op een gouden schild, met voor de borst een zilveren schild met een groenen balk. Dit stelt den groenen Hondsrug voor, omspoeld door de riviertjes Hunze en Aa. De naam Groningen is ontstaan uit de woorden „groene inge” of groene streep land —; het wapen van Mexico — een adelaar, die, staande op een cactusplant, een groene slang doodbijt —; en het wapen van Servië, een dubbele zilveren adelaar op een rood veld.