[Gr. tautologia, van to auto = hetzelfde, en logos = woord, spraak]
1 (stijlleer) stijlfiguur die één en hetzelfde begrip op meer dan één wijze uitdrukt, en wel om de mededeling te intensiveren (bijv.: geheel en al, niks en niemendal, in vuur en vlam);
2 overbodige herhaling van een deelaspect in de stijlfout pleonasme (z.a.), zoals: groen gras, een kromme bocht;
3 (logica) een uitspraak die waar is, onafhankelijk van de waarheidswaarde van haar bestanddelen.
