Supinum

betekenis & definitie

[Lat. eig.: supinum verbum = lett.: achterovergebogen werkwoord, vertaling van het Gr. huption = achteroverliggend, waarmee niet-actieve vormen van het werkwoord worden aangeduid, tegenover orthon = het rechte, dat de actieve vorm aangeeft] in de Lat. spraakkunst de naam van de nominale (zn of bn) vormen van het werkwoord op -um of -u, gevormd van het voltooid deelwoord van het werkwoord, die over het alg. een doel aangeven, dus te vertalen met ‘(om) te’. Men onderscheidt supinum I en supinum II, resp. uitgaande op -um bij werkwoorden van beweging (venio pecuniam petitum = ik kom om geld te vragen) en op -u bij bijvoeglijke naamwoorden (multa dura toleratu sunt = veel is hard (om) te dragen).