[v. Gr. nastos = vastgeperst, van nassein = samendrukken] beweging van een plantedeel onder invloed van een uitwendige prikkel, waarvan de richting niet bepaald wordt door de richting van de prikkel (zoals bij tropie, z.a., het geval is), maar door de bouw van het bewegende orgaan.
Naar gelang van de aard van de prikkel onderscheidt men: fotonastie, door belichting veroorzaakt; thermonastie, het openen en sluiten van bloemen bij verhoging of verlaging van temperatuur; seismonastie, het plotseling slap gaan hangen van bladeren bij heftige aanraking of verwonding, of het snel dichtklappen van het blad langs de middennerf; thigmonastie, beweging na het aanraken door de plant van een vast voorwerp; epinastie, het uitrollen van vnl. bladen, zoals duidelijk waarneembaar is bij ontluikende varens.