[v. Lat. (lapis) magnes, magnetis, van Gr. magnès, magnetos (lithos) of hè Magnètis lithos = de steen van Magnesia, zeilsteen]
1. oorspr. een bep. ijzererts, magnetiet, FeFe2O4, magneetijzersteen (natuurlijke magneet);
2. kunstmatig magnetisch (z.a.) gemaakt stuk staal of ijzer (rechte of hoefijzervormige staaf), dat ijzerhoudende lichamen aantrekt;
3. in een verbrandingsmotor een generator die door magneto-elektriciteit de vonk doet ontstaan die het gasmengsel van lucht en versproeide brandstof tot explosie brengt; vroeger magneto genoemd;
4. (fig.) een persoon die anderen aantrekt of een zaak die vele personen trekt.
