1 [v. Fr. cornette = hoorntje, verklw. van corne, Lat. cornu = hoorn] oorspr.: standaard bij de cavalerie; later: drager van deze standaard; thans: onderofficiersrang bij de bereden wapens, gelijkgesteld met de rang van adjudant-onderofficier en vaandrig.
2 |Fr., van cornet à pistons, cornet verklw. van corne, Lat. cornu = hoorn] op trompet gelijkend gekromd koperen blaasinstrument, een belangrijk muziekinstrument in fanfare- en harmonieorkesten.
