[Lat. = slag, van icere = slaan] metrische of ritmische nadruk of heffing in een vers of in de gregoriaanse zang.
1 -ide
[Gr. -idès = zoon van] afstammeling van.
2 -ide
[Gr. eidès = gelijkend op]
1 gelijkend op (bijv. asteroïde = kleine planeet zich voordoend als ster);
2 (anorganische chem.) willekeurig gevormde uitgang ter aanduiding van zout afgeleid van zuur zonder zuurstofatomen (bijv. chloride van chloorwaterstofzuur, HCI), of meer alg.; van verbinding van twee elementen, waarbij de uitgang -ide gevoegd wordt bij naam van het meest elektronegatieve element, het eerst gebruikt in oxyde (= oxyide) = verbinding van zuurstof met ander element;
3 (astr.) (achter naam van sterrenbeeld) meteoor van zwerm waarvan het uitstralingspunt (radiant) gelegen is in het genoemde sterrenbeeld, bijv. Draconiden (in de Draak), Leoniden (in Leo, de Leeuw) {-ide in bet. 1. Zie echter ook: cefeïde, asteroïde, planetoïde, met -ide in bet. 1).
