[Lat. Phoenix, van Gr. phoinix = soort reigerachtige vogel]
1. bep. mythologische vogel, die volgens een fabel in de oudheid zich na 5 eeuwen liet verbranden, maar verjongd uit de as herrees;
2. persoon met zeldzame gaven op zijn gebied; ook: iets voortreffelijks dat onvergankelijk is.
