Exterritorialiteit, extraterritorialiteit

betekenis & definitie

(volkenrecht) volkenrechtelijke immuniteit (z.a.), het niet-onderworpen zijn aan de gezagsuitoefening (rechtspraak, indirecte belastingen, controle e.d.) door een vreemde staat van bep. personen of zaken die daar vertoeven resp. aanwezig zijn. Dit zijn: personen in diplomatieke of consulaire dienst, staatsschepen (oorlogsbodems en voor publiekrechtelijke functies bestemde schepen, geen staatshandelsschepen), buitenlandse staatshoofden, VN-functionarissen, leden van internationale rechtscolleges, en vreemde legertroepen.