afk. exp. [Lat. expeditio = behandeling, het afdoen; ook: tocht, spec. tegen vijand]
1 snelle afhandeling of uitvoering;
2 (hand.) verzorging van verzending van goederen, bevrachtingsonderneming (zie expediteur 1); ook: afdeling van een bedrijf dat de gereedgemaakte produkten verzendt;
3 onderzoekingstocht in een ver (meestal weinig bekend) gebied;
4 (mil.) krijgsonderneming in een min of meer ver verwijderd gebied door een (deel van het) leger dat geheel zelfstandig kan opereren, tegen een vijand of opstandelingen;
5 (jur.) gerechtelijke uitvaardiging, door de griffie uitgegeven authentiek afschrift van een vonnis of een andere rechterlijke beslissing.
