[Gr. epiphoora = (lett.: nadracht), herhaling, van epi- = na-, en pherein = dragen]
(stijlleer) herhaling van hetzelfde woord aan het eind van opeenvolgende volzinnen of versregels (meestal om een climax te verkrijgen). De epifoor wordt ook epistrofe (zie ook aldaar) genoemd. (Vgl. ook anafoor).