Elf

betekenis & definitie

[zie alf] (Germaanse myth.) oorspr.: boze geest (vgl. Du. Alp = nachtmerrie), aardgeest, kabouter, dwerg, ofwel boosaardig (zwarte alf) ofwel goedaardig (lichtalf); tegenwoordig verstaat men onder elfen (gefantaseerde) ijle geestengedaanten, spec. als jonge meisjes (die in het maanlicht dansen).