[Fr. chic, vroeger = spitsvondigheid; sinds vorige eeuw = goede smaak; waarsch. van MHDu. Schick = gepastheid, orde; ook. handigheid]
I zn
1 sierlijkheid, modieuze verfijning, elegantie;
2 de elegante wereld;
II bn elegant, smaakvol, zwierig. (N.B.: chique is de verbogen vorm in het Ned., niet in Fr.)
