[oorspr. = gloed, van OHDu. brunst = brand, ook: jeuk, van Germ. brinnan = branden; de huidige bet. waarsch. van MHDu. brunft = geschreeuw van herten i.d bronsttijd, van OHDu. breman = brullen, brommen] in het Ned. paardrift, periodieke toestand van geslachtelijke opwinding bij (geslachtsrijpe) dieren, waarin zij geneigd
zijn te paren, spec. bij zoogdieren (maar niet uitsluitend). Bij bronst ontstaan veranderingen, o.a. speciale geur, opzwelling van geslachtsklieren, bij vogels en vissen kleurveranderingen (bruiloftskleed), veranderingen in gedrag, bijv. uitstoten van speciale geluiden, schijngevechten, baltsverschijnselen.
