[v. Gr. a- = niet; zie verder toon] (muz.) zonder tonica (z.a.), d.w.z. niet in een bep. doorgaande toonaard gecomponeerd, (vgl. tonaal) en zonder tonaal-harmonische functies; (bij uitbreiding): atonale poëzie, vorm van experimentele poëzie waarin een duidelijk programma ontbreekt, het beeld een eigen functie heeft en klanken en associaties een voorname rol spelen.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk