(< Lat. potentialis; vert. van Gr. Suvagst.).
Eig. Wat slechts potentieel (d.w.z. naar mogelijkheid) bestaat, in tegenstelling tot wat actueel (werkelijk) bestaat. Van deze betekenis wijkt het gebruik van het woord in potentiële energie af, daar deze energie toch actueel bestaat. Ze is echter potentieel ten opzichte van de vis viva of kinetische energie, die er uit kan ontstaan. Het woord is afkomstig van Rankine (1820—1872), die de kinetische energie dan ook actuele energie noemt.
