(Na, 11). Het carbonaat werd in de oudheid gebruikt in de glasfabricatie, b.v. bij Egyptenaren en Babyloniërs.
Ook bij de Hebreeën was het bekend als reinigingsmiddel (nether). Van de Levant uit werd de soda in de Middeleeuwen in Europa bekend. Hij werd verkregen uit de as van sommige planten (b.v. salsola). De soda werd dikwijls met potas verward. Eerst Duhamel de Monceau (1700-1781) maakte in 1736 tussen beide duidelijk onderscheid. Het metaal natrium werd in 1807 door Davy (1778-1829) geïsoleerd.
De naam natrium werd in 1810 door Klaproth (1743= 1817) in de vaktaal ingevoerd. De namen natron of natrium ontstonden in het patois van het Oosten uit Lat. nitrum (= salpeter; Eg. ntr; Hebr. nether; Gr. nitron). De door Davy in 1807 voorgestelde naam sodium, die nog in de Engelse en Franse talen gebruikt wordt, is afgeleid van Ital. soda (Lat. sólida = fem. v. sólidus = hard), zo genoemd wegens de hardheid van de producten die uit bovengenoemde plantenas werden verkregen.
