(Gr. méson als subst. te gebruiken neutr. v. mésos = zich in het midden bevindend; mesotron < → meso-, + → tron (1)). Verzamelnaam voor electrisch geladen deeltjes waarvan de massa ligt tussen die van electronen en protonen.
De in 1938 uitgewerkte theorie van Yukawa wees op de mogelijkheid van het bestaan van zulke deeltjes. De naam mesotron werd voorgesteld door Anderson en Neridermeyer die dezen naam prefereerden boven andere namen als penetron (= doordringend deeltje), → barytron (= zwaar deeltje), → dynatron (= krachtig deeltje), → yukon, en derg., omdat de naam mesotron (intermediatc partiele) juist aangeeft dat deze deeltjes (wat de massa betreft) liggen tussen electronen en protonen, een eigenschap die hen van deze duidelijk onderscheidt. Tegenwoordig geeft men, naar een voorstel van Bhabha in 1939, aan den naam meson terecht de voorkeur boven mesotron.
