(Co, 27). In zijn verbindingen reeds in de oudheid bekend en gebruikt in de glasfabricatie voor het blauw kleuren van glas.
Het metaal werd (tamelijk onzuiver) in 1735 bereid door G. Brandt (1694-1768) in Stockholm. De naam kobold (= berggeest) werd door de mijnwerkers gegeven aan elk erts dat minderwaardig of voor hen gevaarlijk was, omdat ze meenden dat het door de berggeesten behekst was. In dit geval zouden de bergmannetjes dit fraai-uitziende metaal in de plaats hebben gelegd van het zilver, dat ze eerst hadden geroofd. Dit is de verklaring die men gewoonlijk vindt. Een andere verklaring, en misschien wel de juiste, is dat de term kobalt identiek is met het Assyrische kibaltu, een stof die in de glasindustrie werd gebruikt.
