(Ca, 20). (Lat. calx, gen. cálcis = kalksteen). „Gebrande kalk” en gips waren reeds in de oudheid bekend als bindmiddel. In 1755 maakte Black (1728-1799) onderscheid tussen kalk en magnesia.
Het metaal werd in 1808 electrolytisch door Davy (1778-1829) afgescheiden, en onafhankelijk van hem door Berzelius (1779-1848) en Pontin (1781-1858).