v
Du. naam. Afleiding van Lat. unda ‘golf. Een Undine was in de middeleeuwen voorstelling van een watergeest, een van de geesten die de vier elementen (water, vuur, aarde en lucht) bewoonden. Het gebruik als voornaam gaat terug op Fouqués sprookjesverhaal ‘Undine' van 1811. Later werd dit verhaal door Hoffmann en Lortzing in opera’s verwerkt. Eenmaal in de vorm Ondine in Ndl. aangetroffen.
