m
Tweestammige Germ. naam, uit Regin‘raad’ (zie regin-) en -wald, vgl. Got. waldan Du. walten 'heersen' (zie -wald-). De betekenis is dus ongeveer 'de door zijn raad heersende'. Ook de betekenis 'de goede heerser1 is mogelijk, aangezien het eerste lid slechts versterkende functie kreeg (zie regin-). In Du. werd de naam gesteund door een legendarische heilige, een monnik in het St.-Pantaleonklooster in Keulen; 10e eeuw. Hij was opzichter van de metselaars, die hem doodden omdat hij te streng was; kerk. feestdag: 7 jan.
Deze legende gaat vermoedelijk terug op het Fra. epos 'Renau de Montauban’, vgl. Middelnederlands 'Reinout van Montalbaen’ ('De vier Heemskinderen’). In Ndl. kwam de naam in de middeleeuwen veel voor, gesteund door de literaire invloed van de bovengenoemde Frank, roman.
