m
Een van de Lat. namen ontstaan uit rangtelwoorden, waarmee de Romeinen vaak hun kinderen zeer nuchter ‘nummerden’: Secundus, Tertius enz., zie Nona. ’-ius’ kreeg de waarde van een patronymische uitgang. Octavius werd een bekende Romeinse gensnaam (vergelijkbaar met onze fn.). Octavianus betekent dan '(afkomstig) van de gens Octavia’. De beroemdste vertegenwoordiger van dit geslacht was keizer Augustus.
