I.v -> Linda.
II.
-linde
Dit is een van de elementen waarmee vr. namen werden gevormd (vgl. bijv. ook -gond- en -hild-). Er zijn drie verklaringsmogelijkheden. De eerste is ‘slang’, in namen met de symbolische betekenis van het 'kennen der geheimen'; Middelnederlands lindeworm 'reuzenslang, draak’ en linddrake 'draak, krokodil'; Oudhoogduits lint 'slang'; Middelhoogduits linttrache ‘draak’; Oudnoors linnr 'slang'. Buiten het Germ. zijn vermoedelijk verwant: Lat. lentus 'buigzaam, lenig'. De tweede verklaringsmogelijkheid is 'linde', metonymisch voor wapens van lindehout, 'schild van lindehout’; Oudhoogduits linta, Middelnederlands linde, lende; Oudsaksisch linda, lindia; Fri. line; Angelsaksisch lind, linde, Eng. linden; Oudnoors lind. Als derde verklaringsmogelijkheid geldt het volgende: aangezien de namen met -lind(e) vr. zijn, vond ook associatie plaats met Germ. >linthia-, 'lenthia-, Oudhoogduits lindi ‘zacht, teder', Middelhoogduits linde, Nieuwhoogduits lind, Oudsaksisch lithi; Angelsaksisch Itthe, Eng. lithe 'buigzaam, lenig’ (ook Ndl. lenig is verwant).
Spa. lindo ‘mooi, keurig' is waarschijnlijk aan het Westgot. ontleend, vgl. weer Lat. lentus. Via het Indogerm. zijn de bij de eerste en derde verklaringsmogelijkheid vermelde vormen zeker verwant. Vgl. ook Oudind. linati ‘vlijt zich tegen’ en Gri. liazein ‘zich afwenden'.
