m
Het eerste lid van deze Germ. naam is vermoedelijk aangepast aan het woord leeuw, Lat. leo, aangezien de Germ. dit dier oorspr. niet kenden (in de naam van de leeuw kon het symbool van de evangelist Marcus zitten). Ook is het mogelijk dat het oorspr. een Germ. stam lewa-, liwi- is met de betekenis ‘genadig'. Die stam kan later met 'leeuw' gassocieerd zijn op grond van de vorm. De naam ging dus betekenen: ‘sterk als een leeuw' (-hard betekent 'sterk', zie -hard-). Reeds vroeg, in de 5e eeuw, komen dergelijke Germ. namen voor. Men vindt hem ook al bij Gregorius van Tours, de Frank, geschiedschrijver uit de 6e eeuw (heilige).
De populaire heilige Leonardus, was in de 6e eeuw kluizenaar in Noblac bij Limoges. Zijn vermoedelijke sterfjaar is 539; kerk. feestdag: 6 nov. Zijn verering verbreidde zich in het begin van de 12e eeuw over W.-Europa. Bij ons komt de naam in de 14e eeuw op, maar pas in de 16e eeuw wordt hij werkelijk populair. Vr. vormen sinds de 2e helft van de 16e eeuw.
